Groei, zegen en kittens

‘Oh ja, ik moet morgenochtend weten hoe je de kasten in de slaapkamer wilt hebben en hoe de badkamer eruit moet gaan zien.’ ‘Ok, ik hou ook van jou. Welterusten schat.’ 

Een huis bouwen naast onze normale werkzaamheden blijkt een uitdaging. We zijn er van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat mee bezig.  

Foto 1 december 2020

De bouwers zijn begonnen aan de binnenkant van het huis, terwijl andere mannen begonnen zijn aan het dak erop krijgen.  Al met al, verloopt de bouw redelijk vlot en hopen we dat deze drukke fase niet al te lang meer gaat duren en we snel kunnen verhuizen. 

Het is prachtig om te zien is dat de natuur helemaal tot leven komt met alle regens. Elyada Farm is fris groen nu. De schapen eten zich tonnetje rond 🙂 We wachten met spanning op de eerste lammetjes! 

In oktober hebben we voor het eerst break-even gedraaid en hebben we weer een paar nieuwe klanten mogen verwelkomen. Ondanks de (tijdelijke) drukte,  hebben we dus veel reden tot dankbaarheid! 

Overleg met Jameson, de Farm Manager.

Zoals de meeste van jullie wel weten is Roos twee weken in Nederland geweest om afscheid te nemen van haar oma. Mocht je gemist hebben waarom, kijk dan naar dit filmpje

Roos: ‘De reden dat ik naar Nederland ging was erg verdrietig. Maar ik kan oprecht zeggen dat ik zo dankbaar ben dat ik deze mogelijkheid had en dat ik nog een aantal kostbare uren met opa en oma kon doorbrengen. Ik bid dat oma zich, tot op haar laatste dag op aarde, ontzettend geliefd zal voelen door alle prachtige mensen om haar heen en in vertrouwen de oversteek mag maken naar haar grote Geliefde.’

‘Ik heb veel opgetrokken met mijn eigen gezin van herkomst en dan groeit het besef dat ik niet een los verhaal op dees’ aard ben. Ik ben een onderdeel van een lijn generaties. Ik voelde me heel Afrikaans met dit diepe besef 🙂 Hier beschouwd niemand zich als een individu op zich. We zijn allemaal verweven met elkaar en danken onze rijkdom (in de breedste zin van het woord) mede aan de generaties voor ons.’

Met volle koffers en een vol hart kwam Roos weer aan in Lusaka, waar de kinderen haar in de armen vlogen. Jan heeft bewezen alle rollen (vader, boer, meester, kok, etc.) met glans te kunnen vervullen. We zijn allemaal erg trots op hem! 

De laatste tijd zijn er veel mensen vertrokken uit Kabwe Zendelingen/Expat community. Het moeilijkste afscheid was dat van onze Duitse buren. Hun kinderen en die van ons waren als broers en zussen voor elkaar. Het is hartverscheurend om het verdriet te zien van de kinderen en voor Roos om haar beste vriendin te zien vertrekken. 

Nog een laatste maaltijd met elkaar in Zambia

Begin volgend jaar vertrekken er nog drie gezinnen waar we veel mee optrekken. We vinden dit allemaal een erg moeilijk aspect aan het leven hier. 

Nadat de buren vertrokken waren en onze tranen gedroogd, zijn we naar de supermarkt gereden en hebben we kattenvoer en kattenspeeltjes – wat we normaal, zonder al die emoties, nooit zouden doen 🙂 – gekocht. Vervolgens hebben we de kat van de buren en haar drie kittens in huis genomen. Wat een vreugde en troost; drie donsballetjes die allemaal kapriolen uithalen en gewoon zo ongelofelijk schattig zijn. Het is verre van een vervanging voor goede vrienden, maar het helpt een beetje in de verwerking.

Al met al worden teruggeworpen op ons gezin, onze roeping, onze vrienden en vriendinnen die hier nog wel zijn en bovenal op Gods goedheid en trouw. 

Om ons heen is alles groen. Overal is er leven en groei. (Dat vertellen we elkaar ook als we de hoeveelheid kakkerlakken en andere insecten exponentieel zien stijgen IN ons huis  dit seizoen :)) We weten dat het leven hier in Zambia niet altijd makkelijk is, maar er is groei, er is zegen en er zijn kittens 🙂 

We danken jullie voor je mee-vertrouwen hierin en wensen jullie alvast een mooie december maand vol met momenten gevuld met Liefde. 

Prayermountain Kabwe

Hartelijke groet uit Zambia,

Jan en Roos, Yaelle, Eloise en David 

Metselen maar!

Eén voor één, steen voor steen.. Deze stenen, gemaakt van termietenheuvels, worden ons huis! Van dromen en schetsen, naar bijstellen, naar meer schetsen, naar de daadwerkelijke bouw. De bouwploeg kampeert vanaf morgen op Elyada Farm en werkt dan van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat aan ons nieuwe thuis. We hopen eind december te kunnen verhuizen! Een grote stap voor ons als gezin; vanuit ons comfortabele, westerse appartement in de stad, naar een ‘primitiever’, compleet off-the grid huis op het platteland. 

Net zoals de bouw van ons huis spannend voor ons is, voelde ook de start van Elyada Farm zo aan: Intrinsiek gemotiveerd, bemoedigd vanuit de Hemel, maar ook met knikkende knietjes en klotsende oksels.  Inmiddels zijn we een half jaar verder na ons verlof. Tijd voor een inhoudelijke Elyada Farm update! 

Mocht dit je niet zo interesseren, scroll dan verder naar beneden voor een gezellig kinderhoekje! 

Update Elyada Farm

De groentetuin groeit in vierkante meters evenals in productie. Ons klantenbestand telt 30 vaste klanten op dit moment. Drie hiervan zijn restaurants die veel salade ingrediënten afnemen. Inmiddels is de ei-en groenteproductie dusdanig stabiel en groeiende, dat we nu weer een aantal nieuwe klanten kunnen verwelkomen.

Over de producten is iedereen zeer tevreden en mensen zijn steevast verrast door de volle smaak van de groente, de lange versheid, vergeleken met de producten uit de supermarkt en hoe oranje onze eierdooiers zijn. Wel gaat er nog het een en ander mis in het bezorgen van de juiste orders aan de juiste mensen. Het vergt veel training om alle denkbare scenario’s te doorlopen met ons personeel, maar het is ook heel mooi om te zien hoe snel iedereen leert en hoe het personeel hun weg leert vinden in het digitale bestel- en bonnetjes proces. 

We hebben in de afgelopen maand ook weer een nieuwe medewerker mogen verwelkomen: Mister Evans. Mister Evans heeft jarenlang met schapen gewerkt en groenten verbouwd voor een ander bedrijf. Hij heeft dus veel kennis en ervaring in huis en hij is erg benieuwd of biologisch boeren echt werkt 🙂 

Rechts Mister Evans die een infectie bij een schaap behandeld samen met Ramond, links.

Vanuit ons businessplan is ons doel om maandelijks met 20% in omzet te groeien. Dit zodat we over anderhalf jaar een gezond bedrijf zijn. Die targets hebben we steeds gehaald vanaf maart. De maand september overtrof alle verwachtingen met een een omzet die we pas in december dachten te behalen! 

Natuurlijk is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, want we kampen nog steeds met een zeer verstoord ecosysteem en enorme arme grond. Dit kost tijd.. tijd.. tijd.. Maar de eerste tekenen van herstel zien we: lieveheersbeestjes, functionele wespen, meer vogels, etc. 

Ook hebben we flink wat stappen kunnen zetten in de juiste registratie van Elyada Farm en het openen van de bankrekening. Dit is iets wat in NL zo geregeld zou zijn, maar waar echt ontelbare uren in gaan zitten in dit land… Alle eer aan Jan 🙂

In dit vlog geven hij en David een rondleiding over de boerderij. Enjoy!

De komende maanden richten we ons op het opschalen van de groenten, starten we met het opfokken van vleeskippen en het optimaliseren van het bestel en lever proces. 

Daarnaast zal er ook tijd gaan zitten in de bouw en afwerking van ons huis en natuurlijk de verhuizing zelf. We zien er erg naar uit om ‘on site’ te wonen, om dichter op het werk en dierverzorging te zitten. 

BeRiChT vAn De KlEiNe vUuRtJeS 

Hoi, ik ben David. Het gaat goed met mij! Ik heb wel veel groeipijn in de nacht en eet veel groenten, dus ik wordt snel groter dan Eloise hoop ik. Ik ga twee ochtenden per week naar pre-school. De andere ochtenden doe ik school met mama of help ik papa op de Farm. Dat vind ik eigenlijk het leukste! Omdat het zo warm is, loop ik elke dag in alleen een zwembroek. Ik verzamel overal takken, om vuurtjes te maken. Helaas wil papa ze niet altijd aansteken. Alleen soms. Dan krijgen we er marshmallows bij. 

Hallo mensen in Nederland. Ik ben Eloise. Ik was zondag in Mulungushi en ik heb daar hele mooie stenen gevonden. Ik heb ze niet meegenomen omdat ik dacht dat het te zwaar was voor mijn armen. Ik kan nu zwemmen zonder bandjes. Met school gaat het goed. Ik vind dansen en jurken ontwerpen het leukste. Lezen vind ik nog wel moeilijk. Engelse les met juf Kara is echt easy peasy lemon squeezy. Ik mis Nederland en alle opa’s en oma’s. Ik hoop dat opa en oma Bos snel komen. 

Hallo, ik ben Yaelle. Ik ben op safari geweest en ik heb veel dieren gezien. Bijvoorbeeld: antilopen, zwijnen, olifanten, zebra’s, giraffen, buffels, krokodillen, nijlpaarden, apen en een luipaard. En ook heel veel mooie vogels. Ik had twee weken vrij, maar nu is school weer begonnen. Op vrijdagmiddag ga naar een knutselclub. Dat vind ik heel leuk. Ik ben altijd het langste bezig van de hele klas. En op maandagmiddag ga ik naar voetbal, maar dat was de afgelopen weken erg heet. Het is echt zomer nu. Gelukkig mogen we bijna iedere middag zwemmen bij de buren. En ik mis Nederland. Groetjes aan iedereen. Doei! 

Zoals Yaelle vertelde zijn we op onze eerste echte Safari geweest 2 weken geleden. Hiervan hebben we ook een filmpje gemaakt:

10 dagen op Safari met 3 andere gezinnen!

Zambia is zó mooi en de natuur onvoorstelbaar interessant! Aan het einde van dit blog zijn meer dierenfoto’s te vinden van onze safari, allemaal gemaakt door onze Noorse buren.

South Luangwa

We weten niet wat de toekomst zal brengen in het kader van Covid -19, maar er van uitgaande dat volgend jaar de dingen iets meer normaliseren, willen we de volgende oproep plaatsen:

VRIJWILLIGERS GEZOCHT!

We zouden het heel fijn vinden om vrijwilligers te verwelkomen in 2021 op Elyada Farm. We zoeken iemand die zelfstandig en enthousiast is en affiniteit heeft met business development. Het gaat om het uitdenken en uitvoeren van nieuwe geld opleverende initiatieven waar social media een belangrijke rol in zal spelen. Het effectief kunnen inzetten van Instagram/ Facebook om de lokale doelgroep te bereiken is dus een must. Verder moet deze persoon een teamplayer zijn en open staan voor (culturele) feedback. 

De tweede persoon die we zoeken is iemand die een aantal ochtenden per week les kan geven aan onze kinderen. Deze baan kan part-time zijn, maar ook gemakkelijk full-time gemaakt worden, door de middagen mee te draaien op Elyada Farm in een project naar keuze. Een leraren achtergrond is geen must, wel een liefde voor kinderen en ‘vrij onderwijs’ (montessori / unscholing / jenaplan / etc.). 

Kom en bouw mee!

Nogmaals: Zambia is prachtig! Vrijwilligers kunnen naast hun taken dan ook hun hart ophalen aan de vriendelijke cultuur de adembenemende natuur en al het moois dat Zambia te bieden heeft. 

Neem contact met ons op voor de mogelijkheden en verdere vereiste voor vrijwilligers. 

Een Zuid-Afrikaans, Noors, Duits en Nederlands gezin.

Happy Campers??

Lieve mensen,

Temidden van deze gekke tijden, gaat het leven (met de nodige aanpassingen) door en is het voor ons weer tijd voor een blog. Om te voorkomen dat we vastgeroest komen te zitten in een structuur (ok, én door tijdgebrek :)) doen we het deze keer even helemaal anders.

Foto: Gerard van Asselt

We zijn afgelopen weekend wezen kamperen op Elyada Farm en hebben dit voor jullie vastgelegd. Iedere dag vertellen we iets over hoe het met ons gaat, en wat er staat te gebeuren in de nabije toekomst. Natuurlijk is dit geen volledig verslag van de afgelopen maanden, dus daarom nodigen we jullie van harte uit onze social media (vuurtjesinafrika en elyadafarm) te volgen op Facebook en Instagram. Het allerleukste is natuurlijk een mailtje, berichtje of belletje om bij te kletsen!

Be blessed! Heel hartelijke groet van ‘some (usually) happy campers ;)’ uit Zambia!

12 minuten durende update…
Foto: Alice van Asselt
Het verschil tussen leven vanuit taken en leven vanuit visie en geloof.

Vervalste planningen…

Ik heb vorige week het woord ‘juni’, stiekem vervangen voor ‘juli’ in de hoop dat Jan dat niet door zou hebben 🙂

Op onze kledingkast hangt een enorme ‘To Do’ – lijst. Het is zo fijn om daar af en toe wat van af te strepen! En het mooie is dat ik, na het schrijven van dit blog, weer lekker mag krassen 🙂

De eerlijkheid gebied me echter te zeggen dat onze planningen vaker waardeloos blijken dan nuttig. Jan en ik zeggen steevast na het maken van de planning aan het begin van de maand: ‘Deze moet echt realistisch zijn. We hebben overal rekening mee gehouden en een flinke marge ingebouwd’.

Zijn wij nou zulke slechte planners of snappen we nog steeds niet hoe het hier werkt? We twijfelen af en toe aan onszelf, maar kunnen er ook om lachen. Soms. 😉
Vering gebroken 🙁

Hoe grote marge je ook inbouwd, het lijkt werkelijk nooit genoeg. Dan staat de trailer weer een week in de garage, dan zijn de bouwmaterialen op en moeten die besteld worden, vervolgens neemt iemand ontslag (om vervolgens na een paar weken toch te besluiten nog een half jaar te blijven) of er slaat een ziekte toe in een gewas.

Ook hadden we deze maand een eerste (en hopelijk laatste) begrafenis van een van onze dagloners: Mr Isaac. Een stevige herinnering aan ons adres om te investeren in de mensen die we mogen verwelkomen op Elyada Farm.

Mr. Isaac (29) is vorige week geschept door een vrachtwagen en laat een vrouw en 2 jonge kinderen achter.

Middels foto’s en video’s willen we jullie een meenemen in alles wat er gebeurd is de afgelopen tijd. 

Update van Jan begin Juni
De bouw van de schepenschuur
Deze week zijn de schapen echt gekomen!
Bomen kopen voor Elyada Farm!!
Het schokkende bericht dat onze Farm Mananger Jameson vertrekt om te gaan studeren.

We hebben een paar nachten wakker gelegen van het bericht dat Jameson ging vertrekken om een full time studie te gaan doen in Lusaka. Deze week is echter duidelijk geworden dat hij een andere studie wil gaan doen dan aanvankelijk gedacht. En deze studie start pas in Januari, waardoor wij wat meer tijd krijgen voor het vinden van een vervangende Farm Manager.

Ons locale bestuur bidt voor Elyada Farm, werknemers en de community.

Iedere stap die we zetten is er een in geloof. Er zijn zoveel redenen waarom dit hele project zou kunnen floppen. Elke dag kiezen we ervoor uit bed te komen in het vertrouwen dat God het is die voor ons uitgaat en de weg baant.

Ontspanning in de weekenden

We zijn begonnen met een nieuw school curriculum. Dit programma, wat ‘My Fathers World’ heet, heeft veel aandacht voor geschiedenis, wetenschappelijke proefjes, natuurprojecten, kunst en koken. Deze meer speelse manier van school lijkt goed aan te slaan bij de kinderen en de juf 🙂

Pannenkoeken bakken en kampvuur op Elyada Farm.

Bedankt voor jullie betrokkenheid. We wensen jullie gezondheid en vrede toe in deze aparte tijden!

Veel liefs van ons allemaal!

  • Jan & Roos, Yaelle, Eloïse en David

Zoeken naar een nieuw normaal

Na een ietwat hobbelige start, zitten we er weer helemaal in. We weten niet hoe het jullie vergaat, maar we leren langzaamaan leven met ‘het nieuwe normaal’, wat -naar we hopen- tijdelijk is. Het aantal besmettingen stijgt overigens nog steeds in Zambia, maar de stress er omheen is minder. Sowieso bij ons, maar naar wat we kunnen peilen, ook bij anderen.

Het was (en is) even zoeken naar een weekstructuur die werkt voor ons allemaal. Door de maatregelen omtrent Covid-19 is er geen pre-school voor David. Iets wat erg wennen was voor hem en voor ‘juf Roos’. De meiden zitten in ieder geval weer lekker in de ‘schoolflow’ en hebben geen flauw idee dat er zojuist een meivakantie is geweest (shhht!) 😉

Jan leeft momenteel zijn droom. Fluitend gaat hij naar zijn werk en hij komt vol energie, super stoffig, met zijn armen vol groenten en eieren, aan het einde van de middag weer thuis, klaar om nog wat bezorgingen te doen. Het is met name voor mij, Roos, in deze pioniersfase zoeken naar wat mijn rol is en waar ik energie uit haal. De takenlijst is voor 95% gevuld met dingen die op Jans bordje liggen (en daar beter kunnen blijven liggen) 😉 Over een jaar ziet dat er vast al anders uit, omdat ik dan meer trainingen kan geven en we hopelijk de eerste paarden kunnen verwelkomen.

We proberen in ieder geval ieder weekend even een dagje de natuur in te gaan bij Mulungushi (een uur rijden) of op eigen Farm. Dat helpt om Elyada Farm en alles wat er moet gebeuren even los te laten en te genieten als gezin of met vrienden. We zijn super dankbaar dat we mede dankzij jullie middenin dit avontuur zitten. Bedankt voor jullie steun, in welke vorm dan ook! Door middel van foto’s en filmpjes willen we een impressie geven van de afgelopen maanden. Dus; sit back and enjoy 🙂 

Veel liefs van alle Vuurtjes!

Veel Liefs!!

Houdt het hoofd koel met een kop thee

De huidige Covid-19 situatie is er één die wij niet hadden zien aankomen. Het lijkt erop dat we nét op tijd zijn vertrokken uit Nederland. De keerzijde van die medaille is dat – mocht het helemaal mis gaan- we niet zo gemakkelijk terug kunnen naar Nederland. Het coronavirus heeft een impact op ons allemaal en hoe groot die impact in de toekomst gaat zijn, is een hele spannend vraag. Die vraag hield mij vannacht uit mijn slaap...

Als het virus Zambia verder binnen dringt, gaat het hier mis. Volledig mis. De ziekenhuizen en hulpdiensten functioneren normaal gesproken al nauwelijks. Laat staan met een pandemie van flinke omvang. Mensen wonen en leven heel dicht op elkaar, waardoor social distancing onmogelijk is. Wanneer je ziek bent, blijf je naar je werk gaan, omdat niet werken geen inkomen betekend. Iets wat mensen zich absoluut niet kunnen veroorloven. Nog geen dag. Water is ook een luxe in veel sloppenwijken, laat staan dat je meerdere keren per dag je handen met zeep kunt wassen. Mensen eten -door armoede en gebrek aan kennis – een zeer arm dieet. Combineer dat met een heel hoog percentage mensen die AIDS hebben en je hebt een potentieel dodelijke cocktail in handen wanneer deze mensen ziek worden met het corona virus. 

In mijn nachtelijke overpeinzingen vergt het niet veel fantasie om de meest afschuwelijke doemscenario’s heel levendig op mijn netvlies te projecteren. Duizenden doden, een totaal ontwrichte samenleving en economie, hongersnood, overal noodziekenhuizen zonder personeel of materieel. In die scenario’s ontspringen wij die dans niet. De boerderij wordt geplunderd, jezelf buiten je muren wagen staat gelijk aan zelfmoord. 

De stress schiet me naar de keel. Onze voorraadkasten zijn dankzij ons verlof helemaal leeg. Een zielig 5L flesje water staat er nog als stille getuige van mijn naïve denken en gebrek aan voorbereidingen. Ik bedwing nog nét de neiging om heerlijk slapende Jan wakker te schudden om hem (de enige die niet kucht in ons gezin) erop uit te sturen voor benzine, water en rijst en, en, en, nouja, gewoon alles wat hij maar te pakken kan krijgen.  ‘O nee, de winkels zijn gesloten ’s nachts!’, schiet het door mijn reptielenbrein heen.  

Wanneer mijn hart iets minder paniekerig gaat racen, kruipt er een blos van schaamte over mijn wangen. Dat hamsteren in Nederland heb ik zo hard veroordeeld in mijn hart. In datzelfde hart groeide daarnet gewoon exact hetzelfde! Iets met maten en meten en splinters en balken… 

Heel veel langer wil ik niet bij dit beschamende zelfinzicht blijven stil staan. Daarvoor in de plaats dwing ik mijzelf te denken aan alle zaadjes die we de afgelopen dagen gezaaid hebben in onze moestuin. 

Ja, dat was een goede actie. Ik besluit om morgen, bij daglicht, samen met rationele Jan, een gesprek te hebben over welke goede acties (lees: niet gedreven door angst dat WIJ alles onder controle moeten houden) we nog meer kunnen doen om ons voor te bereiden op wat zou kunnen gebeuren in Zambia. 

Zambia… Denkend aan Zambia voel ik liefde en bewogenheid opborrelen. Op dit moment zou ik nergens anders willen zijn. Tot in mijn diepste diep weet ik dat we op dit moment op de goede plek op aarde zitten. In datzelfde diepste diep liggen parels aan herinneringen opgeslagen hoe God in het verleden voor ons heeft gezorgd. Nog nooit heb ik mijn leven ervaren dat Hij ons aan ons lot overliet. Terwijl ik al die speciale momenten overdenk, voel ik een diepe rust en ontspanning over mij heen komen. “IK BEN is erbij”. Dat is genoeg voor deze nacht en heel langzaam val ik dan toch eindelijk in slaap. 

De volgende ochtend wordt ik vroeg wakker. Ik sluip op mijn tenen naar de keuken om een theetje te zetten. Heel langzaam slurp ik dat op, buiten op de veranda, terwijl ik de zonnestralen steeds warmer voel worden op mijn huid. Voor heel even is de wereld magisch perfect. 

Een kwartier later staan er drie hongerige kinderen ruzie te maken op diezelfde veranda. Na de voedertijd gaan we aan de slag met taal, rekenen en schrijven. Als beloning op ieders harde werken kijken we dagelijks de Henkie Show 🙂 Jan verkoopt ondertussen eieren en groenten per whatsapp vanuit huis. Onze ’To Do lijst’ is groot, maar we krijgen meer gedaan dan ooit. Onze angst verdwijnt naar de achtergrond. Het leven gaat door. 

Ja, we treffen onze voorbereidingen, maar ik neem mijzelf ook voor om vaker een kop thee in de zon te drinken in de stilte van de ochtend.

Op één of andere manier doet dat de doemscenerio’s (hoe realistisch die ook mogen zijn) minder zwart en catastrofaal aanvoelen. Er gaat iets goeds voortkomen uit deze ellende. En in die stilte, in het zonnetje, slurpend aan dat gezonde groene gember theetje, kan ik me dat heel goed voorstellen. 

Doe je een theetje met mij mee?  

Liefs Roos (en de rest :))

In quarantaine in Zambia

Verlof, maar geen vakantie!

Beste allemaal,

Onze verlofperiode is… echt goed en tegelijk een beetje raar. Het is geweldig om door de winkelstraat in Nunspeet te lopen zonder op te vallen. Boodschappen doen is een feestje (met name door de aquamini’s van de Lidl ;)), en we genieten er erg van om bij te praten met alle mensen die we in de afgelopen twee jaar gemist hebben.  De gemakken; drinkwater uit de kraan, altijd elektriciteit, geen beestjes overal in huis en het comfort in Nederland wennen bijzonder snel, en vinden we nu extra fijn. 

Maar… we missen Zambia inmiddels ook best een beetje! Ons thuis, onze vrienden daar en niet te vergeten onze gekke hond Luuk. Er worden dagelijks rondjes ingekleurd om te zien hoelang het nog duurt tot we terugvliegen. 

Door de fondsenwerving zijn we met ons hoofd veel bezig met ons leven en onze missie in Zambia. Ons enthousiasme groeit, maar soms ook onze angst. Stemmetjes als ‘Wie denk je wel niet wie je bent?’, ‘Dit gaat jullie nooit lukken, niet in Zambia’, ’Wat als dit één grote flop wordt?’ horen we met enige regelmaat  in ons hoofd.

Het is ontzettend spannend wat we aan het doen zijn. We kunnen het niet alleen. We hebben God hard nodig voor ons dagelijks portie visie, dapperheid en bemoediging. Ook bidden we veel voor een sterk team om ons heen. De juiste mensen voor Elyada Farm en de juiste mensen voor Elyada Center

We hebben nog verscheidene spreekbeurten gepland staan en een ‘meet en greet de Vuurtjes’ in Nunspeet (voor details zie onderaan de pagina). Ook willen we onze social media wat specifieker gaan inzetten:

—> Vuurtjesinafrika Facebook, Instagram & Youtube richt zich op ons familie-leven in Zambia. ‘Hoe gaat het met ons en onze kinderen?’ is de vraag die daar centraal staat. 

—> Elyadafarm Facebook & Instagram richt zich op ontwikkelingen binnen de Farm ‘‘Hoe gaat het met de eierproductie?’ ‘Wie zijn er in dienst?’. Dit kanaal is in het engels en is gericht op het bereiken van mensen in Zambia, met name onze (potentiële) klanten. Voor onze Nederlandse volgers is het natuurlijk ook erg leuk om een inkijkje in een boerderij in Zambia te krijgen! 

—> Elyada Center Facebook & Instagram staan voorlopig nog op een laag pitje. Het komende jaar richten we ons op het opzetten van Elyada Farm. Met de fondsen uit Elyada Farm kunnen we Elyada Center gaan runnen: een therapeutisch centrum voor kwetsbare groepen mensen in Kabwe. Af en toe zal er een bericht gepost worden, in het Engels, om te laten weten wat de ontwikkelingen zijn. 

Via onze website kun je alle social media linken vinden. 

Na lang beraad (viel wel mee hoor :)) hebben we besloten om geen gebedsmail meer te versturen. Wel hebben we een gebeds whatsapp groep geopend waar we maandelijks een aantal gebedspunten willen posten die betrekking hebben op ons gezin, ons werk en dingen die spelen in Zambia. Beantwoord deze mail met je telefoonnummer om toegevoegd te worden aan deze groep. 

FINANCIELE UPDATE

In onze vorige blog hebben we een oproepje gedaan voor nieuwe donateurs. Hierbij een update op onze financiële situatie: 

Nu we het toch over geld hebben: Roos heeft een boekje geschreven en geïllustreerd, dat we bij terugkomst in Zambia willen uitdelen aan de Mercy House kinderen, op de zondagsschool en andere projecten van OM. Mocht je het leuk vinden om hier financieel iets in te betekenen, dan graag! Het gaat om €314 drukkosten en €50 vervoerskosten (= extra koffer).  Mocht je het boekje willen bestellen in het Engels, dan kan dat hier. 

Dat was een hoop informatie 🙂 Op naar een hoop nieuwe verhalen vanuit Zambia 🙂

Lieve groet,

Jan, Roos en de kids

Meet & Greet de Vuurtjes

Wanneer? Zaterdagmiddag 29 februari a.s. 

Waar? F.A. Molijnlaan 163 te Nunspeet (“Lighthouse”) 

Hoelaat? Vrije in – en uitloop 14.00 uur – 17.00 uur.

Wat? een informeel samenzijn / antwoord op je vragen krijgen / ontmoeting / lekkere koeken 😉 

Opgeven? ja, graag. 

12 februari is David 4 jaar geworden!
De mais groeit hard!
De Aloe Vera is mooi groen geworden door de regen.

Financiële situatie l Meet&Greet de Vuurtjes l Vlog

Beste allemaal, 
De allerbeste wensen voor dit nieuwe jaar! Wat fijn dat jullie al zo lang met ons meereizen en meeleven. Gaan jullie dit jaar weer mee op reis?


Zoals jullie weten werken we nu niet meer onder Operatie Mobilisatie maar werken we nu voor Elyada Farm. Elyada Farm is een stichting en bestaat om: 

  • inkomsten te genereren. Inkomsten om de boerderij te draaien en natuurlijk de medewerkers te kunnen betalen, maar ook om verder te kunnen bouwen aan onze missie van herstel. Zo kunnen we uiteindelijk met de winst die wordt gemaakt therapeuten aantrekken, eventueel laten opleiden en een salaris betalen. 
  • werkgelegenheid te creëren.  Werkgelegenheid spreekt voor zich, maar om daar toch iets over te zeggen: basale groenten, als broccoli, worden niet lokaal verbouwd maar dit is prima mogelijk. Door dit wél te doen komen er nieuwe banen bij. En dit maakt een groter verschil dan je denkt: Als iemand 2 dagen bij ons  werkt betekent dat een week eten voor een gezin!
  • herstel te brengen. Herstel van land en harten. Van het land door het toepassen van een vorm van landbouw waarbij de bodem gezonder wordt en meer water vast gaat houden, zodat er ook ondanks de klimaatverandering voldoende eten beschikbaar is/ verbouwd kan worden. Ook herstel van harten door het aanbieden van therapie waarbij paarden ingezet zullen worden en waar Jezus en psychologie hand in hand zullen opgaan.

Door Elyada Farm zo in te richten kan de stichting zichzelf op termijn bedruipen. Het zou helemaal mooi zijn als Elyada Farm ook ons als gezin kan onderhouden, maar onze focus voor de komende 4 a 5 jaar is het zelfvoorzienend maken van Elyada Farm.

‘Hoe staan jullie er financieel voor?’ is een vraag die we nu een aantal keer hebben gekregen. Allereerst: we hebben de afgelopen jaren NOOIT TEKORT gehad, waarvoor ENORM BEDANKT! Zonder maandelijkse inkomsten zou het onmogelijk zijn dit werk te doen. We zijn dankbaar en voelen ons gezegend. Samen zijn we de afgelopen week in onze inkomsten en uitgaven gedoken van de afgelopen jaren en hebben we vooruit gekeken naar wat we denken nodig te hebben als gezin en als stichting. 

De conclusies daaruit:

Vuurtjes in Afrika l  €350,- p/m De wens om iets te kunnen gaan sparen, meer giften te kunnen geven, gecombineerd met het feit dat een aantal mensen is gestopt met ons financieel te ondersteunen resulteert voor onze volgende termijnbegroting in een gat van 350 euro per maand. Als je gelooft in wat we doen en ons gezin financieel wilt ondersteunen zou dat prachtig zijn! Eenmalige giften zijn fijn, maar vooral de maandelijkse giften geven ons een stabiel inkomen.

Elyada Farm opstartfase l €10.000,- Van de benodigde 20.000 euro is de helft binnen! Een deel hiervan is giften, een ander deel hiervan is een lening. Lijkt het je ook mooi om Elyada Farm van de grond te krijgen, bouw dan financieel mee en neem contact op met Jan voor de mogelijkheden. Dit bedrag wordt gebruikt voor lonen van werknemers (nu in de beginfase), inzaaien van groenten, aanschaf van gereedschap, plaatsen van hekken, kippen, geiten, schapen, etc.  

Huis l €20.000,- Een losse kostenpost is de bouw van ons eigen huis op Elyada Farm. We hebben besloten te bouwen naarmate de geld/ mankracht / materialen hiervoor binnen komen. Het geld voor de fundering (€ 2000,-) leggen we zelf in en vanaf daar laten we het los. In ons budget hebben we iedere maand €400,- opgenomen voor huur van een huis. Mochten we na bijvoorbeeld na een jaar verhuizen naar ons eigen huis, dan kan de gebudgetteerde huur natuurlijk mooi gebruikt worden voor de afwerking van ons huis. 

Alle giften lopen via de Evangelische Gemeente Nunspeet en zijn belastingaftrekbaar. Door de nieuwe regelgeving, met betrekking tot privacy, krijgen wij helaas niet meer te horen wie onze donateurs zijn. Dus als je een eenmalige/ extra gift geeft horen we dat graag, zodat we het geld in het juiste potje kunnen stoppen 🙂 

We zouden het ontzettend fijn vinden als jullie (weer) met ons mee willen reizen de komende termijn. En dat bedoelen we niet alleen financieel! We hebben de afgelopen 2 jaar gemerkt hoe enorm verschil het maakt als er mensen meeleven en meebidden. Soms is het fijn om, wanneer we er zelf even geen gat meer in zien, te weten en ervaren hoeveel mensen ons steunen. Zoals al eerder gezegd; alléén ons vuurtje is erg klein en dooft langzaam uit. Maar gezamenlijk kunnen we iets prachtigs doen en een verschil maken in de landbouw, in (gebroken) harten en in gezinnen die in echt moeilijke omstandigheden in armoede leven. 

We kunnen nog veel meer vertellen en hopen dat in de vele ontmoetingen die nog gepland staan ook te kunnen doen. Omdat we helaas niet iedereen persoonlijk kunnen bezoeken hebben we een ‘Meet & Greet’ in Moerkapelle gepland. Er komt er ook nog één in omgeving Nunspeet, maar daar horen jullie in de volgende blog meer over. Dus woon je in de omgeving van Moerkapelle; Welkom! Stuur even een reactie op deze blog als je van plan bent te komen!

  • Wat: Meet & Greet de Vuurtjes
  • Wanneer: Zaterdag 25 januari
  • Tijd: 13.00 uur tot 17.00 uur
  • Waar: Fam. Bos, Rottedijk 6, Moerkapelle

Heel hartelijke groet,
Jan en Roos 


P.S. Hieronder een kort filmpje over onze eerste maand verlof in Nederland.

B-b-bibberkoud Nederland & b-b-breaking news!

Jep, we zijn weer in ons goed georganiseerde, mooie, maar oh zo koude kikkerlandje! Voor Jan en mijzelf voelt het heel vertrouwd, maar voor de kinderen is alles nieuw. Zelfs een tripje met de auto is een belevenis: ’Kijk, schapen!’ ‘Oh! Zwanen!!’. David werd de eerste nacht huilend wakker omdat hij een muggennet wilde. De schuine muren van de molen vond hij ook maar niets. ’Ik wil niet een krom huis, maar een huis net als Jameson!’ (rechte muren dus). Alles is zo schoon; nergens mieren, kakkerlakken of andere beestjes te bekennen! Ook een bepaalde alertheid die we altijd hebben in Zambia, kunnen we nu laten varen. Heel fijn! 

Patatjes met kroketten. Jan en Roos smikkelen, de kinderen vinden de kroketten maar niets.
Een kasteel bouwen op het strand.
Niet mogen zwemmen stuitte op veel onbegrip.

‘De zee’, ‘patat’, ‘kroketten’ en ‘kibbeling’; er wordt hard gewerkt aan de uitbreiding van het vocabulaire en de bijbehorende ervaringen 🙂

De laatste weken in Zambia waren behoorlijk hectisch. Met alles wat er moest gebeuren en er plotseling bijkwam hadden we geen dag eerder weg gekund. Wij wilden eigenlijk eerder naar Nederland, maar we zien ook hierin weer Gods wijze leiding. Wij voorzagen geen afgewezen visum, een brand of een dak wat weg waait door de storm; maar Hij weet alles. God leidt ons op zo’n lieve en zorgzame manier dat Hem vertrouwen super logisch is. Met die houding vlogen we ook terug naar Nederland: Wat er ook zal gebeuren, of we verder mogen werken in Zambia of niet (en weer in Nederland zullen gaan wonen), het zal goed komen. Onze voorkeur ging natuurlijk uit naar het eerste scenario 😉 

Hilarisch filmpje over hoe je kippen het beste kunt vangen.

BREAKING NEWS / BREAKING NEWS / BREAKING NEWS

Woensdag hoorden we dat Jan een nieuw twee-jarig werkvisum heeft gekregen!!! Dit betekend dat we sowieso terug gaan en dat Roos nu ook grote kans maakt om binnenkort die van haar te krijgen. Dat maakt ons verlof een stuk ontspannender. De afgelopen week hebben we ons in de watten laten leggen daar (o)pa en (o)ma Bos, maar over een paar dagen zullen we onze intrek nemen in ons tijdelijke huisje in Doornspijk.

We hopen velen van jullie te ontmoeten de komende maanden en wensen iedereen alvast hele fijne feestdagen toe. Wij voegen in die tijd hopelijk ‘oliebol’, ‘sneeuwpop’ en ‘schaatsen’ toe aan de woorden/ervarings-schat van de kinderen! 🙂

Veel liefs van ons allemaal!

Jan, Roos, Yaelle, Eloïse en David 

Update immigratie toestanden

Even een kleine update, zo voor het weekend, over onze situatie:

Na een spannende week is duidelijk geworden dat in beroep gaan tegen de afwijzing van immigratie geen zin heeft. Ook willen we geen 250.000 US investeren, omdat we dat een té groot financieel risico vinden, nog los van het feit waar we het geld op korte termijn vandaan moeten halen. Hiermee sluiten we de optie om als investeerder in Zambia te blijven uit. 

Na een gesprek met een immigratie consultant, afgelopen donderdag in Lusaka, zijn we tot de conclusie gekomen dat onze enige optie is om Elyada Farm te laten registeren als een Public Benefit Organisation (PBO). Dit is een soort kruising tussen een NGO en een bedrijf, vergelijkbaar met een stichting in Nederland. 

Het lijkt er verdacht veel op dat we verkeerde adviezen hebben opgevolgd die ons een hoop tijd én een hoop geld hebben gekost. Middels een begeleidend schrijven willen we uitleggen aan immigratie hoe het komt dat we een ‘verkeerde weg’ bewandeld hebben. En dan is het hard hopen en bidden dat dat voldoende blijkt en dat we snel een twee jarig werkvisum in onze zak hebben…

Bottemline: er is hoop. Het blijft gruwelijk spannend, maar in ieder geval is er weer een reële optie die we uit gaan lopen. En nee, we gaan nooit meer in zee met die eerste advocaat. Duur leergeld… 

Voor een PBO hebben we een comité nodig. Hiervoor hebben we inmiddels 5 mensen gevraagd (3 Zambianen en 2 buitenlanders woonachtig in Zambia). Wij gaan a.h.w. in dienst bij deze mensen. We moeten dus allerlei zaken duidelijk vastleggen op papier voor onszelf en ons comité. Werk aan de winkel dus!

Volgende week hopen we de registratie compleet te maken en dan kan de aanvraag ingediend worden, voor zowel Roos als Jan. Dan is het weer twee weken wachten op antwoord van immigratie. Mochten we afgewezen worden, dan kunnen we in beroep gaan en dit kan ook vanuit NL gedaan worden. Dat heeft ons doen beslissen om zeer binnenkort tickets te boeken, zodat we voor Sinterklaas in Nederland zijn! 🙂

We zijn overweldigd door alle mailtjes, appjes en reacties. Dit heeft het hele proces zoveel lichter gemaakt: ontzettend bedankt!!

To be continued, Jan en Roos

P.S. Twee uur geleden kreeg Jan bericht: ‘The land is on fire!!’. Jan is er in volle vaart naartoe gereden en heeft, samen met de Zambianen die ter plekke waren, gepoogd te redden wat er te redden viel. Gelukkig, gelukkig is de hectare Aloe Vera (wat zo’n brand niet zou overleven) volledig gespaard gebleven. Twee hectare grasland is echter volledig zwart. 

Wat een stress en adrenaline.. Toch staat dit weer prachtig symbool voor ons leven: er gebeurd hier wer- ke- lijk van alles, maar God is er! Hij heeft de dingen in Zijn hand. Dat is de veiligste (ok, en ook de avontuurlijkste :)) plek om te zijn!