Roadtrip en Wisseling van de Wacht

Lieve mensen, hier weer een update uit Zambia. Terwijl er ongelofelijk veel gebeurd in de wereld, ver weg en dichtbij, vertrokken wij, zomaar uit al dat tumult. In een tot de nok volgestouwde auto met daktent erop, in onze eigen bubbel, naar het zuiden. Een 4×4 road-trip door Zuidelijk Afrika; een droom die we al jaren koesteren. 

A dream come true!

En dat voelt gek, om zomaar te verdwijnen uit al die zorgen en problemen. De wereld te laten voor wat het is. Het schuldgevoel werd natuurlijk wel wat getemperd door onze hoofdreden om het land te verlaten: de aanvraag van Roos haar werkvergunning. Maar met wegglijden van de kilometers, lieten we ook ons schuldgevoel achter. We hadden nauwelijks internet (alleen in grote steden), konden geen nieuws lezen. De grootse ‘problemen’ van de dag waren: ‘Wat gaan we eten?’ en ‘Waar gaan we slapen?’ (En die van Eloise ‘Wat is het toetje?’;))

Hoe verder weg we reden, hoe letterlijker we alles achter lieten en alleen maar leefden in het hier en nu, en een beetje morgen. Die letterlijke afstand van de Farm was de break die we zo hard nodig hadden. Zodra we aan de terugweg begonnen (vanuit Kaapstad), gingen onze ‘Farm motoren’ ook weer aan. We voerden weer gesprekken over wat we anders gingen doen bij terugkomst en waar we denken dat God ons heenleidt voor de komende periode. 

Na 1,5 week hoorden we dat Roos haar werkgunning toegekend was! Prijs God!

In totaal hebben 8500KM gereden door Zambia, Namibië, Zuid-Afrika en Botswana heen. Geen enkele keer hadden we autopech of een lekke band. We hebben zoveel prachtige natuur gezien, geroken en gehoord. De stilte in Namibië is werkelijk met niets te vergelijken.

David was al maanden aan het trainen om de Tafelberg te kunnen beklimmen en heeft dit dan ook als snelste van de hele groep gedaan! 

Als je de kinderen vraagt wat ze het leukste vonden, zullen ze antwoorden: ‘De zee, strand, schelpen, fikkies steken, (zand) bergen beklimmen, olifanten bekijken en de gekke maaltijden die we soms aten’ (we aten soms echt bij elkaar geraapt blikvoer met wat couscous erdoorheen haha!).

Na een kleine 5 weken was het ook lang genoeg geweest en verlangden we allemaal naar ons huis, bed en vrienden. Gerjonne, onze vrijwilliger en ons vaste team, hebben goed voor de Farm en de dieren gezorgd. Het was fijn om hen allemaal weer te zien, en vlogen direct in versnelling 5, zoals dat vaak gaat na een vakantie. 

We hebben afscheid genomen van Gerjonne. Ze gaat met een vol hart en een hele hoop nieuwe ervaringen en vriendschappen weer naar Nederland. We zijn dankbaar voor alles wat ze heeft gedaan en de gezelligheid die het ook bracht in ons gezin. We wensen je het allerbeste toe Gerrie! 

Een paar dagen voor Gerjonne’s vertrek kwam Thera, Roos haar nichtje aan. Zij zal de komende 2,5 maand veel tijd doorbrengen bij de paarden, met onze kinderen en gewoon lekker praktisch aan de slag op de Farm. Want daar is genoeg te doen voor nog 10 vrijwilligers!*

Al met al, zijn we enorm dankbaar voor de vakantie die we hebben gehad en het prachtige continent waar we op wonen! We hebben zin om onze schouders weer onder de missie te zetten en zien uit naar wat er allemaal gaat gebeuren de komende periode! We will keep you posted!

Heel veel liefs van alle Vuurtjes

Sossusvlei, Namibie

* Ken jij iemand met 2 rechterhanden, een rijbewijs en een avontuurlijke geest? Wij zoeken een nieuwe vrijwilliger voor ongeveer 6 maanden die vanaf het najaar bij ons aan de slag kan gaan met het bouwen van een gastenhuisje / dierenhokken / aanleggen van elektriciteit en eventueel het aansturen van locale mensen. Ken jij zo’n handige Harrie die wel oren heeft naar een nieuwe culturele ervaring in het prachtige Zambia? Laat hem of haar contact met ons opnemen voor verdere informatie.