Vertrek Vuurtjes uitgesteld door onverwachte wendingen

“Wat een mooie kans!”. Zo reageerden de échte visionairs om ons heen op het visumnieuws (filmpje met het nieuws). Eerlijk gezegd was dit niet onze eigen eerste reactie. Wij waren vooral verbijsterd. Juist omdat we op het punt stonden vliegtickets te boeken. In dezelfde visum-nieuws-week werd Roos ziek en bleef maar ziek. De uitkomst van de bloedtest was Pfeiffer. Wat een tegenvaller! De lengte van deze ziekte valt niet te voorspellen. Op dit moment kan Roos in ieder geval nog niet heel veel. Jan had zijn baan al opgezegd (en mag weer terugkomen) maar heeft besloten, zolang nodig, thuis te blijven om verder te kunnen bijspringen in de zorg voor de kids en het huishouden.

Door deze twee tegenslagen is ons vertrek in oktober onrealistisch geworden. Toch zijn we niet ontmoedigd geraakt. Gods timing is perfect en ook hierin vertrouwen wij dat dit zal meewerken ten goede. Het belangrijkste is dat we fit in Zimbabwe aankomen, omdat ons daar weer nieuwe uitdagingen wachten. De extra maanden kunnen we nu mooi gebruiken voor het ‘container project’. Want zodra Roos weer gezond is en de container vol zit, boeken wij de tickets.

De MooieKansContainer
Inmiddels hebben we zelf ook tijd gehad om het visumnieuws te verwerken, erover te bidden en met een aantal mensen een plan te maken. En misschien hadden de “visionairs” inderdaad gelijk. Omdat andere visummogelijkheden uitgesloten zijn zullen we als investeerders Zimbabwe binnen gaan komen en is het een vereiste dat we €100000,00 meenemen:
1) op onze Zimbabwaanse bankrekening of
2) in persoonlijke goederen (die tevens gebruikt mogen worden voor Buwe; het bedrijfje/school dat Jan daar gaat opzetten).

Naast dat we geen ton op onze rekening hebben, lijkt het ons niet verstandig voor de eerste optie te gaan, aangezien voor ons onbekend is hoe betrouwbaar de Zimbabwaanse banken zijn. Dat laat de tweede optie over; een ton aan goederen verschepen naar Zimbabwe! Ons grootste voordeel is dat alles veel meer waard is (ofwel meer kost) in Zimbabwe. Zo wordt een auto van €4000,- in Nederland al snel getaxeerd op €12.000,- in Zimbabwe. Dit geldt (hoewel minder extreem) ook voor machines, gereedschap, bouwmateriaal, bankstellen, kasten, matrassen en wat al niet meer. Dus dat bied kansen. Mocht je ons willen helpen met het vullen/verschepen van deze MooieKansContainer, dan kan dat sowieso door:

• praktisch te helpen (spullen ophalen en naar de container brengen, bouwbedrijven benaderen, betimmering in de container maken etc.),
• goederen te doneren (neem contact met ons op wat we kunnen gebruiken. Een aantal erg grote dingen die we kunnen gebruiken is: een 40 voets container, rechts gestuurde Toyota 4×4) of
• financieel bij te dragen om de MooieKansContainer te kopen (€2.000,-), vullen of verschepen (€8.500,-).

Een uitdaging, zeker. Maar ook een kans. Temeer gezien onze toekomstige woonsituatie. Afhankelijk van onze vertrekdatum kunnen we van maart tot december 2017 wonen in het huis van een Amerikaans gezin met drie jonge kinderen die deze maanden op verlof gaan. Dit is een erg fijn huis omdat het ingericht is voor een jong gezin (veel speelgoed 🙂 ), zonnepanelen heeft (dus altijd elektriciteit) en een koelkast. Drie dingen die erg fijn zijn om de overgang naar een leven in Afrika voor een jong gezin wat makkelijker te maken. Na december willen we gaan wonen in ons eigen huis wat nog gebouwd moet worden. De kosten voor ons huis zijn voor eigen rekening. En omdat beton en andere bouwmaterialen vreselijk duur zijn in Zimbabwe, biedt de container in dit opzicht ook een mooie kans; we nemen ons huis in kleine brokjes mee! 🙂

En verder..
Roos doet rustig aan zodat ze zo snel mogelijk zal herstellen, David slaapt gelukkig weer redelijk door (na een paar weken 5x per nacht een sirene opgezet te hebben), de meiden genieten van ons plekje in het Harde met een speeltuin voor de deur, welke dagelijks gevuld is met vriendinnetjes uit de straat. Yaelle heeft haar eerste letters geleerd en kan niet wachten tot ze zelf een boek kan lezen 🙂 Eloise kan tonen hoger dan een vleermuis produceren, maar ze verwarmt onze harten ook dagelijks met haar stralende ogen, dansjes en haar algehele prinses-zijn. Wij, Jan en Roos leren (ook door de maandelijkse coaching) samen te werken in hetzelfde team. Dit vergt veel communicatie en afstemming en is eigenlijk de perfecte training voor in Zimbabwe.

Bedankt voor het lezen van deze update en tot de volgende keer!

Lieve groet van ons allemaal!