Ook slakken bereiken hun bestemming

Lieve allemaal,

We hopen dat jullie gezellige kerstdagen hebben gehad, en wensen jullie een mooi en gezegend 2024 toe! 

Wijzelf hebben rustig aan gedaan met kerst, en hebben vooral veel gezinstijd gehad. Door de aller-schattigste puppies konden we sowieso (8 weken lang!) nergens heen. Het gaf ons de broodnodige rust en gezellige familie momenten.

In deze blog willen we jullie bijpraten over de afgelopen tijd en een aantal uitdagingen met jullie delen. 

De boerderij

In november hebben we een week lang een conferentie in Malawi gevolgd over Voedselbossen in een gebied en klimaat vergelijkbaar met dat bij ons. Een prachtig, paradijselijk uitziend project, in een land volledig kaalgekapt, met gigantische armoede (erger dan Zambia!). Dit project van Tree of Life (onze Nederlandse partnerorganisatie) draait nu 8 jaar. De bodem is super vruchtbaar en produceert dan ook ongelofelijk veel groenten en fruit. De dorpelingen zien er gezond uit, er is (ruil)handel ontstaan, en via de kerk en clubjes krijgen mensen het evangelie te horen, en krijgen ze training in biologische landbouw methoden. We zijn er enorm geïnspireerd van terugkomen. Bekijk dit filmpje om het met eigen ogen te zien: 

Onze limiterende factor op dit moment is ‘tijd’. Tijd om de Agro – Forestry plannen grondig uit te rollen. Jan is direct aan de slag gegaan, maar het tempo ligt laag. We bidden om een extra paar handen die dit praktisch willen gaan vormgeven. We vertellen onszelf echter ook dat slakken uiteindelijk ook hun bestemming bereiken 🙂

De schapen zijn weer door een ronde van ‘blue tongue’ gekomen. Een enkeling is er nog verzwakt van, maar we hebben geen enkel dier verloren. Als een schaap eenmaal deze ziekte heeft gehad is het immuun voor de rest van zijn leven. Dat is wat we willen natuurlijk! 

Met de paarden gaat het goed. Het is een hoop teken trekken in dit seizoen, maar daar tegenover staat dat er heerlijk veel en divers te eten is voor ze. Lekker een beetje vet op die botten! 

Onze sla afnemer heeft goedkopere sla elders gevonden. Behoorlijk balen, maar we zoeken verder naar een oplossing. Met de legkippen en vleeskippen gaat het goed. Het verzorgingsritme zit er goed in bij het personeel. 

Vanmiddag hadden we een gezellig persooneelsfeest met al het personeel en hun familieleden. Lekker eten, spelletjes, een springkussen en een kerstcadeau; het was een hele gezellige dag!

Kantu en Priscilla misten we helaas op de teamdag en deze foto.

Het Counseling Center 

Kantu en Angela, twee Zambiaanse jonge dames, gaan vanaf januari parttime voor Elyada Center werken. Priscilla, een vrijwilliger met een goede baan bij de regering, komt langzij op trainingsdagen. Alle dames en Roos hebben een online training gevolgd uit Namibië. Trauma Healing Network Namibië heeft ons team namelijk met open armen verwelkomt, en wil ons helpen en bijstaan bij de verdere uitwerking van de visie van Elyada Center. 

Het mooie is dat deze organisatie precies dezelfde visie heeft als wij, alleen zijn zij er 12 jaar geleden mee begonnen. Zij zijn dus een hoop ervaring en materialen (in Afrikaanse context!!) rijker. Een zegen om van hen te mogen leren! Naast deze online cursus (waar we tot maart nog stages voor moeten lopen), volgen de dames ook de Zambiaanse variant van een counselors opleiding. Deze bestaat uit een maand theorie en 3 maanden praktijk in een locale kliniek. Een van de dames moet ook haar laatste jaar middelbare school nog afmaken. Als alle papiertjes binnen zijn, kunnen we iedereen officieel laten registeren en mag er legaal gecounseld worden. En dat is alleen nog maar de praktische route. Emotioneel is er ook nog het een en ander te verwerken en vergeven, aangezien hier praktisch niemand zonder serieuze kleerscheuren opgroeit, zeker vrouwen niet. 

Midden December hebben we met z’n allen weer een netwerkdag gehost voor allerlei soorten counselors uit Kabwe. Veel nieuwe gezichten weer! Deze netwerkdagen hosten we eens in de drie maanden omdat we merken dat er een enorme behoefte is aan toerusting en simpelweg gehoord/gezien worden. Daarnaast is het zo goed voor organisaties om van elkaars bestaan te weten! 

Ook ben ik, Roos, begonnen met het counselen van een aantal individuen. Dit is behoorlijk buiten mijn comfort-zone, aangezien ik niet opgeleid ben om een traject van A-Z te begeleiden en nog weinig ervaring heb in de begeleiding van traumaverwerking. Je kunt echter niet altijd maar boeken blijven lezen over het onderwerp… Leren zwemmen doe je niet aan de kant, maar in het water… Deze ervaringen zal ik overigens hard nodig hebben als ik over een aantal maanden de andere counselors zal gaan begeleiden. 

Eén keer in de maand mogen we ook kerk/small group vieren in het counseling center met mensen die ook een ministry hebben of werken in een zendingsorganisatie. Veelal mensen die het niet op kunnen brengen om 4 uur in een locale kerk ‘te geven’ omdat ze de zondag hard nodig hebben om te ontvangen en bij te tanken. Deze groep (zo’n 30 man) is een enorme zegen, ook voor ons eigen geestelijk leven en gevoel van community! We zijn dankbaar dat we ons gebouw daarvoor kunnen gebruiken! 

Gezin 

Als je onze kinderen een beetje kent, dan weet je dat het geen enorme outgoing kinderen zijn, en over het algemeen zeer tevree zijn met hun rustige wereldje op de boerderij en in Kabwe. 

Des te stoerder was het dan ook dan ze alledrie mee deden in een Christmas Play en daar zelfs nog van genoten ook! Als klap op de vuurpijl zijn ze ook nog een aantal dagen op een outdoor adventure kamp geweest. Ondanks dat ze daar niet alles even leuk vonden, zijn het wel heel belangrijke ervaringen voor onze homeschool kids, en zien we hen groeien in zelfvertrouwen! 

De laatste maanden kampen we (en met name Roos al voor langere tijd) met darm issues. Onderzoeken hiernaar zijn gaande, evenals dieet aanpassingen om te kijken wat er mis is. 

We danken God voor alles wat er gebeurd in en door Elyada Center. We hebben een groeiend verlangen naar Gods kracht door ons heen (want vanuit eigen kracht gaan we niet ver komen!). En ook een behoefte om zelf veerkrachtiger te worden. Dat zijn beide diepe processen, waar we graag prioriteit aan willen geven in 2024. Dit zodat we wijze leiders voor onszelf, ons gezin en de organisatie kunnen zijn. We bemoedigen elkaar om meer tijd te nemen voor stille tijd, sport, zelfreflectie en creativiteit. Het gaat met vallen en opstaan hoor, maar wel met langzame vooruitgang. Want remember, ook de slak komt uiteindelijk op z’n bestemming aan! 🙂 

We bedanken jullie voor jullie trouwe support en steun. We nemen dat niet licht op, en zijn er ontzettend dankbaar voor. Op naar 2024, in geloof en vertrouwen dat er weer veel mooie dingen gaan gebeuren. 

Hartelijke groet van alle Vuurtjes,

Jan & Roze, Yaelle, Eloïse en David 

P.s. Hier volgen nog wat losse foto’s van de afgelopen maanden.

Onderweg naar Malawi 3 nachtjes in een National Park

Groetjes van ons allemaal!! X

6 antwoorden op “Ook slakken bereiken hun bestemming”

  1. Blijft inspirerend, jullie verhalen. En wat tof dat jullie samenwerken met Christian , een vriend van Johan.
    Ben in NL door middel van aanleg voedselmoeras met herstellende landbouw bezig als vrijwilligersbaantje. Merk dat het me raakt hoe God een rol heeft binnen jullie project. Geniet van het meeleven en zou het liefst een paar maanden komen meehelpen.

    Blessings daar,
    Hannah

    1. hoi Hannah, wat een leuk berichtje; dankjewel! Weet je van harte welkom voor een aantal weken / maanden / jaren hoor! Liefs vanuit hier

  2. Wat een prachtig verslag van jullie tijd in Malawi – zo interessant en het is de toekomst! Dank weer voor het delen van jullie belevenissen!
    Goede jaarwisseling gewenst en vooral een voorspoedig en gezond 2024…
    Liefs florentine

  3. Hoi Roos en Jan:
    Wij wensen jullie alle goeds en gezondheid toe in 2024.
    Groeten ook aan de kids.
    Gerda en Arend

Reacties zijn gesloten.