Hoi allemaal,
Wat hadden we leuke kampeerplannen voor afgelopen week samen met de familie Van Asselt. Nietsvermoedend planden we vorige week zondag de maaltijden nog met elkaar. Hoe anders deze week gelopen is en hoe dankbaar we zijn dat David nog leeft, lees je in deze blog.
In de week voor Kerst zijn we drie dagen wezen kamperen als ‘try out’. En inderdaad, we hebben veel geleerd van deze eerste kampeeractie als gezin! We zijn één nacht volledig ingeregend (want ‘die regenhoes hebben we vast niet nodig’) en we misten een aantal essentiële kampeeritems, but we survived. Dit rook naar meer!
Na de Kerst wilden we dus nog een keer gaan, voordat ons werk in Mercy House weer zou gaan starten. Maar helaas werd eerst Eloise ziek, een dag later Roos en toen David. Terwijl Eloise en Roos stopten met overgeven (aan de andere kant ging het geweld onverminderd door) ging het met David steeds slechter. Afgelopen donderdag en vrijdag kwam iedere druppel vocht direct weer terug. Een locale arts stopte hem vol met medicijnen en iedereen verwachte dat hij zou opknappen daarvan. Maar David bleef zienderogen achteruit gaan en begon bloed te poepen. Daarom zijn Jan en David vrijdagmiddag in allerijl naar het ziekenhuis in Lusaka gebracht. Iets wat achteraf Davids leven heeft gered. De volgende ochtend in het ziekenhuis werd Jan flink ziek, dus werd hij ook maar gelijk opgenomen in het ziekenhuis. Beide boys bleken een gevaarlijke amoeba (parasiet) in hun ontlasting te hebben en een bacterie in het bloed. Liters vocht zijn er via het infuus bij hen naar binnen gepompt en een flinke hoeveelheid medicatie.
Gisteren zijn Jan en David ontslagen uit het ziekenhuis en thuisgekomen om verder te herstellen. Omdat Roos en Eloïse steeds verder verzwakten (deze specifieke parasiet neemt hapjes van je darmen tot er niets meer over is) zijn zij ook direct op medicatie gezet. Iedereen die ons een beetje kent weet hoe voorzichtig wij zijn met pillen, chemische drankjes en antibiotica en de voorkeur geven aan het inzetten op het versterken van ons imuunsysteen. Maar dit ‘gif’ en de voortvarende diagnose in het ziekenhuis heeft Davids leven gered en waarschijnlijk dat van ons allemaal. Zoals je op onderstaand plaatje ziet, is onze keuken in een ware apotheek veranderd en voelen we ons net 100 jarigen die de hele dag door bezig zijn met pillen. De medicatie-bijwerkingen zijn pittig en gaan naar verwachting nog heftiger worden deze week. Gelukkig zijn er ontzettend veel betrokken mensen die boodschappen doen, voor ons koken (voor de hele week geregeld!), oppassen, schoonmaken, bidden en bemoedigende berichten sturen. Dat laatste kan ook gezegd worden van de mensen die op de hoogte waren van de situatie uit NL. Ontzettend bedankt iedereen!!
En voor de mensen die zich afvragen waar Yaelle in dit verhaal is gebleven; zij is blijven staan als een onverwoestbare boom, levendig als altijd. Preventief krijgt zij ook parasiet medicatie, dus dat zal haar ook wat verzwakken, maar we willen geen enkel risico nemen als we zien hoe snel het bij David is gegaan. Hoewel we ons drinkwater altijd koken en filteren zou dit een bron van besmetting kunnen zijn en wordt dit nu getest.
En die kampeervakantie? Die valt nu onder onze goede voornemens van 2019 🙂 Iedereen nog een heel mooi en gezond nieuwjaar gewenst! Geniet vandaag extra van een glas water, zomaar helemaal schoon uit de kraan!
Hi Roos en Jan en kinderen, we zijn geschrokken en leven mee. Dankbaar dat het weer iets beter gaat. Hoe kwetsbaar en afhankelijke we toch zijn als mensen! Groet en weet dus dat we aan jullie denken.
Wat ontroerend mooi die tekst uit klaagliederen! Blij dat jullie het gered hebben.