‘Wat is die lucht?’ vraagt Jan. ‘Oh, waarschijnlijk zijn de buren weer plastic aan het verbranden’ antwoord ik achteloos.
Het is alleen vreemd dat het vermeende vuurtje van de buren buiten niet te ruiken is. Binnenin ons huis is de lucht inmiddels niet meer te harden. Snel halen we alle stroom overal af. Maar waar komt die lucht vandaan? Twee weken geleden had Jan de laadregelaar van het solar -systeem in de keuken opgehangen. Dit zodat we beter zicht zouden hebben op geschikte wasmachine en stofzuiger momenten. En op deze stralende, zonnige, vroege ochtend, bubbelt het apparaat in kwestie. Ja, je leest het goed: het bubbelt en smelt! Terwijl alle knoppen uit staan! Met trillende handen trekt Jan er een aantal snoeren uit, biddend dat er geen grote blauwe vlam zal uitslaan en hij niet onder stroom zal komen te staan.
Wat een geluk dat we thuis waren, anders had er binnen een paar uur geen huis meer gestaan!
Another day in the office in Zambia. Helaas is dit geen unieke gebeurtenis. De problemen met pompen en het solar systeem zijn werkelijk onuitputtelijk. Iedere keer gebeurd er wel weer iets waardoor we dagenlang geen stroom of water hebben.
Vorige week pakte we onze koffers in, om een weekje op vakantie te gaan naar Lake Kariba. Juist op dat moment weigerde het solar systeem dienst, waardoor we de hele inhoud van de vriezer en koelkast bij vrienden in de vriezer moesten doen.
Ondanks deze nare start van de vakantie, zijn we er wel een week tussenuit geweest! En dat is ontzettend bijzonder, omdat we ruim een jaar niet weg konden. Dat dat nu eindelijk weer kon, doet een mens reflecteren op het afgelopen jaar…
We begonnen afgelopen jaar met een wonder; een werkvisum voor Roos! Maar voordat we maar een stap richting de opbouw van Elyada Center konden doen, brandde 80% van de Farm af. Niet veel later belandde Yaelle in een rolstoel. Maanden van pijn en onzekerheid volgden. Vervolgens brak ik, Roos, mijn arm en pols en kneusden mijn ribben zodanig, dat ik maanden uit de roulatie was. Nog steeds heb ik iedere dag pijn en kan ik sommige activiteiten zoals typen en groenten snijden maar met moeite doen. De dag voordat ik uit het gips mocht, verdraaide Jan zijn rug, wat resulteerde in 7 maanden pijn en heel, heel veel op bed liggen. Daar bovenop kregen we voor het eerst in 5 jaar te maken met financiële tekorten, wat een grote druk op ons en de Farm legde.
Daar komt de altijd aanwezige stress van leven in een andere cultuur bij. En de aansturing van de Farm, het aannemen en laten gaan van personeel en alles wat altijd maar kapot blijft gaan in dit land… Zoals vanmorgen een smeltend apparaat in onze keuken. Bij tijd en wijle was het gewoon teveel.
Veel mensen hebben de afgelopen periode gevraagd of het niet beter is dat we terug komen naar Nederland, voorgoed, of voor bepaalde tijd, in verband met bovenstaande issues. En ondanks dat die vragen begrijpelijk zijn, is dit niet wat we wensen. Het afgelopen jaar heeft ons sterker gemaakt en ons overtuigd van de noodzaak om hier te blijven.
Want ondanks alle tegenslag, is Elyada Center van de grond gekomen.
We waren verre van sterk de afgelopen periode, maar met onze ‘paar broden en visjes’ heeft God iets groots gedaan. En daarom willen we hier blijven. We hebben zoveel geloof en verwachting voor de toekomst. Niet omdat wij het allemaal voor elkaar zullen boksen, maar omdat het zo duidelijk is dat God iets aan het doen is!
Waar gaan we ons mee bezig houden de komende periode?
Voor ons persoonlijk ligt er de lichamelijke uitdaging van fysiek sterker worden. Yaelle met haar voeten, ik met mijn pols en Jan met zijn rug. Verder werken we hard aan de PR (je vindt ons op Instagram en Facebook onder de naam @elyadacenterzambia) en bouwen we verder aan Elyada Center. De uitdagingen op de Farm zijn van andere orde…
De overheid heeft besloten het minimum salaris met 130% te verhogen vanaf a.s. augustus. Een verandering die zorgt voor veel ontslag op (boeren)bedrijven. Wij kunnen dit niet over ons hart verkrijgen en dus hebben we besloten om iedereen 50% te korten op hun uren. Niemand heeft daar een probleem mee, want ieder personeelslid gaat meer verdienen en hoeft daar maar de helft van de uren voor te draaien! Voor ons resulteert het echter in een enorme uitdaging. De Farm maakt nog steeds geen winst en we waren al aan het snijden gegaan in activiteiten die bijna niets opleveren, zoals de stop van de prachtige groentetuin, die nu volledig overwoekerd is (zie foto’s).
Nu moeten we nog meer gaan snijden en op andere vlakken juist gaan investeren om winst te kunnen gaan draaien. Een voorbeeld daarvan is de bouw van verrijdbare buitenhokken voor de vleeskippen.
Naast dat we de schouders onder de fondsenwerving zullen gaan zetten de komende periode, gaan we ook actief op zoek naar 1, liefst 2 (internationale) stellen die vrijwillig mee willen bouwen aan Elyada Center. Op deze manier hopen we de nabije toekomst van Elyada Center (waar de Farm nu onder valt) te borgen, en zelf niet leeg te lopen op alle uitdagingen die er voor ons staan. Overigens zijn we erg blij met Daliso, aangenomen als part-time Farm Manager en Part- Time counselor.
Ik, Roos, heb een artikel geschreven over therapie met paarden voor het Tree of Life Blog. Mocht je het leuk vinden om te lezen, klik dan hier.
We danken iedereen voor de altijd aanwezige betrokkenheid en steun en hopen velen van jullie over een aantal maanden live te zien! Mochten er door deze blog vragen in je opkomen; stel ze gerust. We beantwoorden ze graag! En komt er iemand in je gedachten die met ons mee zou kunnen bouwen, stuur deze blog dan even door!
Dan rest ons nog wat mooie foto’s van bijzondere en gewone momenten van de afgelopen periode.
Heel hartelijke groet, Jan & Roze, Yaelle, Eloïse en David!
Van Werven Recycling doneerde genoeg geld om een tweede personeelshuisje te bouwen en de pomp te vervangen.
Samen met het team is Jan een dag naar een conferentie van Foundations for Farming gegaan in Mkusi. Dit was enorm samenbindend voor het team en erg inspirerend!
Onze twee grootste paarden kregen een nieuwe naam. Black Hawk (links) heet nu Boaz and V8 (rechts) heet nu Yakin.
We zijn zo blij dat het counselings gebouw nu helemaal af is, en we groepen kunnen ontvangen, zoals bijvoorbeeld deze groep counselors van een plaatselijke NGO.
Omdat we maar bruin water bleven houden, is het borehole eens flink doorgespoten!
Wauw, jullie zijn doorzetters😇🥰.en je zult het Weten, als je tijd er werkelijk opzit…ik moet geregeld aan je denken Roos, aan onze tijd met de True You, alle aanzetten die jij hebt gegeven, je bent iemand die initieert, het opgang helpt en dan weer verder gaat, altijd nieuwe horizonnen! Tegenslag is goed voor ons, daar groeien we van hè:); sterkte, als het soms voelt dat het teveel wordt. Wonderlijk toch, dat we dan toch elke keer weer verder kunnen.. Fijn dat jullie een weekje vakantie hebben gehad. Opladen is zo belangrijk! Liefs en knuffels!
Hoi Dinie, dankjewel voor je super lieve reactie! Dikke knuffel vanuit hier!