Visieboost luidt nieuwe fase in

Aan de ene kant lijkt het alsof ons leven stil staat en aan de andere kant gebeurd er toch heel veel! Nadat we voor onszelf de keus hadden gemaakt om nog voor onbepaalde tijd in Nederland te blijven, waren we een beetje bang. Bang voor een leven waarin alles het ‘net niet is’ en op pauze staat, wachtend op ‘het moment waarvoor we geroepen zijn’. Al snel hadden we bedacht dat we niet zo willen leven en daarom (weer) moeten wortelen in Nederland. Voor mij, Roos, betekende dit de vraag “Waar wil ik nog in groeien alvorens ik naar Zimbabwe ga?”.

Het antwoord was eigenlijk tweeledig. Als eerste dacht ik aan de inzet van paarden in counseling. Ik heb dit tientallen keren mogen doen, puur op intuïtie, en naast dat de resultaten verbluffend waren, sluit deze vorm naadloos bij mij aan. Het tweede deel van het antwoord was mijn eigen behoefte aan counseling. Iemand die mij kon helpe de diepere patronen in mijn leven op te sporen en te laten zien hoe ik die kon veranderen. De afgelopen 1,5 jaar (zwangerschap van David en het jaar daarna) zijn voor mij de moeilijkste jaren in mijn leven geweest. Onder deze druk en stress ben ik keihard tegen minder fraaie kanten van mezelf en mijn gedrag aangelopen en ik wil daar iets mee. Met dit antwoord, op mijn groei-vraag, moest ik denken aan Corine Vogelaar, trainer en eigenaar van werkenmetpaarden. Hoe gaaf zou het zijn als ik door middel van paarden, meer zelfinzicht op doe en oefen met nieuw gedrag? Dan leer ik direct uit de praktijk van iemand die dit werk al 11 jaar doet, hoe ik paarden kan gaan inzetten in Zimbabwe. Maar goed, de vraag was natuurlijk of Corine daar wel op zat te wachten. Je raad het al… er was een wederzijdse klik en Corine vertelde dat er nog 1 plekje (van de 8) vrij was op cursus die net van start was gegaan.  Je begrijpt dat ik razend enthousiast thuis kwam. Jan wat minder, gezien het in zijn ogen enorme cursusbedrag, maar na vier dagen was hij ook enthousiast omdat het volledige bedrag plotseling door twee mensen – die geloven in de inzet van paarden in Zimbabwe – was gesponsord!

In diezelfde tijd kwam de familie Way 2,5 week naar Nederland. Omdat Jan en Jeff Way heel nauw samen gaan werken in Zim, was het geweldig om hen beter te leren kennen. Ik was natuurlijk al helemaal geïnspireerd geraakt door meer zicht op mijn paarden-therapie-droom, maar om nu de verhalen uit eerste hand te horen met foto’s van de organisatie en de kinderen inspireerde nog meer! We beseffen maar al te goed dat er een ogenschijnlijk onneembare (visum)berg voor ons ligt. Menselijkerwijs gesproken behoorlijk onmogelijk. Deze boost aan visie door het bezoek van de Way’s gaat ons zeker weten helpen om die berg te blijven beklimmen op momenten dat alles totale waanzin lijkt.

We hebben het gevoel dat we in een nieuwe fase zitten momenteel. Jan is weer aan het werk, David slaapt (een uitzondering daar gelaten) nu eindelijk (na een jaar!) door.

We zijn nog steeds moe, maar we kunnen nu weer normale nachten maken, wat ervoor zorgt dat we uit de overleef-modus gekomen zijn en langzaamaan weer reserves en conditie op kunnen gaan bouwen. Hier zijn we ongelofelijk blij mee.

Hartelijke groet van ons en tot de volgende keer!